دل زیبای تو باید باشد...
باغ سرسبز تودر سینه ی تو! ...
تا در این کو چه ی سبز...
هر قدم همره دلها باشی...
تا توانی باشد ... قدرتی بر دل نیز
باز در رفتن ها...
همچنان همره تو...
رو به سرسبزی عشق...!!!
و مرا نیز ببر...و مرا نیز ببر...
که دراین غمزده بیراهه عشق...
دل خود گم کردم
وتوان دگری نیست مرا...
که بیابم به ره عشق ، دلِ ِ آرامی...
تو مرا نیز ببر
که بسی آشـــفته ...
که بسی دل غمگین ...
باز بر جا ماندم...
در همین کوچه ی سبز...
لیک در اشک نگاه!!!
ف. شــیدا
Farzaneh Sheida
دوشنبه 9 اردیبهشت1387
سلام فرزانه عزیز و نازنین
فرزانه جان با شعرهای جدیدم به روزم
منتظر حضور سبز با نظرهای سازنده ات هستم
ایمان رضایی
وه چه سبز ... بیداری ...
وه چه بوی مرطوب عطوفت ....
پس چرا اینگونه پی خویش می گردم ؟!
........سلام
موفق و شاد باش .