دیگر اما صدای نغمه ی اندوهم
را در پرواز های تنهائی سر
نخواهم داد
دیگر بر شاخ سبز امید جستجوئی
نخواهم کرد
میوه شادی را ...دیگر
بررخساره ی آبی حوض
نمیجویم....
وخورشید تابناک آتشین را .
دیگر بی تو نمیخوانم...
نمی خندم... نمی گریم .
آسمان پروازم ابری ست...
روزگارم غمناک
دل من بارانی ....
دل من بارانی ...
سروده ی فرزانه شیدا