میخانه و مست

  

جام عشقی, چو به میخانه زدستانم رست
ناگهان شیشه ی دل نیز چو پیمانه, شکست

گفت با من لبِ آن ساقی پیمانه بدست
اندرین دهر , هر آن کس به دلی چون دل بست
دم اول دلِ شیدا شد و مست
دم دوم ز همه خلق گُسست
آخرین دم ,لب پیمانه قسم خورد ونشست!!!
11دیماه 1388
سروده ی فرزانه شیدا